زندگی در ساختمانی غوطه‌ور زیر امواج دریا، طرحی متفاوت از ساختمان‌های آینده دنیاست که امسال در میان طراحی آسمان‌خراش‌ها، نظرها را به خود جلب کرده است. آیا مایلید صبحانه خود را با ماهیان دریا تقسیم کنید؟
تا به حال به این فکر کرده‌اید که واقعا در آینده ساختمان‌های روی زمین به شکلی خواهند بود و زندگی در آنها به چه نحو خواهد بود؟ البته همه ما فیلم‌های علمی- تخیلی زیادی در مورد زندگی آینده روی کره زمین دیده‌ایم. اما در واقعیت هم فکر می‌کنید روندی برای تعیین طراحی ساختمان‌های آینده وجود داشته باشد؟ در حقیقت باید بگوییم که جواب این سوال مثبت است.
به گزارش پاپ ساینس، پنج سال است که مجله ای‌وولو میزبان رقابت‌های طراحی آسمان‌خراش‌هایی است که متعلق به آینده هستند. معمولا کسانی که وارد این رقابت می‌شوند ساختمان‌های عظیمی را در ذهن دارند که از هر ساختمان و سازه‌ای که تا به امروز ساخته شده بلندتر باشد. اما امسال داستان کمی متفاوت است.
امسال یکی از شرکت کنندگان در این رقابت تصمیم گرفته مسیر خود را کاملا تغییر بدهد و در جهت عکس بقیه طراحان حرکت کند. باید بدانید که طراحی این شرکت کننده، تاثیرگذارترین طرح در رقابت امسال است. وی با کم کردن از ارتفاع ساختمانش مستقیم به سراغ دریا رفته است. این ساختمان شناور، خودش برق و غذای خود را تامین می‌کند و می‌تواند به زیر امواج فرو برود.
طراح این ساختمان بینظیر، سارلی آدره بین سارکوم از کشور مالزی است. بلندی این ساختمان در حد ساختمان امپایر استیت است، با این تفاوت که قرار است تنها چند طبقه از آن بالای سطح آب قرار بگیرد. در مجموع باید گفت که قرار است این ساختمان کاملا خودکفا و شناور باشد به صورتی که از باد، نور خورشید و نیروی امواج برای تامین انرژی خود استفاده خواهد کرد. همچنین پرورش گیاهان و ایجاد فضای سبز در بالای این ساختمان اکسیژن و غذای مورد نیاز ساختمان را فراهم خواهد نمود. به علاوه در ساختار این ساختمان بزرگ، خانه‌ها ، دفاتر کاری و نیز مراکز تفریحی تعبیه شده‌اند.
بر اساس این طرح، تانک‌های شن سطح ساختمان را در آب تنظیم می‌کنند، همان‌طور که بازوهای یک زیردریایی این کار را انجام می‌دهند. بازوهای این ساختمان قابلیت حرکت در جزر و مد دریا را نیز دارند تا از این طریق بتوانند از انرژی جنبشی آب، برای تامین نیروی برق ساختمان استفاده نمایند.
در حقیقت آدره بین سارکوم این طرح را عمدا برای مقابله با آسمان خراش‌های غول‌پیکر انتخاب کرده است، آسمان خراش‌های بلند و بلندتری که رقبای او در این مسابقه هستند. به علاوه، وی با این کار، می‌خواسته انعطاف پذیری معماری را نمایش بدهد.
البته واضح است که فعلا کسی برنامه‌ای برای ساختن چنین ساختمانی در دنیای واقعی ندارد. اما اگر روزی گرم شدن کره زمین ما را مجبور کند که در یک دنیای آبی زندگی کنیم، طرح آدره بین سارکو خیلی خوشایندتر به نظر می‌رسد، خصوصا وقتی آن را با زندگی در یک قایق ضعیف مقایسه کنیم!
